എന്‍ മിഴിയില്‍ പതിഞ്ഞ നിന്‍ -
രൂപമാം സ്നെഹത്തെ
ആര്‍ദ്രമാം പീലികള്‍-
തടഞ്ഞുവെച്ചു...........
അരികില്‍ വന്നു നീ എന്നൊടു ചൊന്നതും,
പൂമരത്തണലില്‍ നാം ഒന്നിച്ചിരുന്നതും,
വര്‍ണങ്ങളായിരം നമ്മില്‍ വിരിഞ്ഞതും,
ഓര്‍മ്മയില്‍ വിരിയുന്നെന്നൊമലാളേ ..............
എന്തിനെന്നറിയില്ലയെങ്കിലുമൊമനെ-
ആശകള്‍ പൂത്തതും ഞാനറിഞ്ഞു.
ഇന്നു നീ എന്നിലെ ഞാന്‍ തന്നെയെന്നതും-
അകമെ അറിയുന്നു പൂങ്കിനാവെ.........................
2 comments:
പ്രണയം സുന്ദരമാണു ഈ കവിതയും
നന്നായിട്ടുണ്ട്....
നന്‍മകള്‍ നേരുന്നു....
സസ്നേഹം,
മുല്ലപ്പുവ്..!!
Post a Comment